Po raz pierwszy koncepcja i sama definicja leku nootropowego została zaproponowana w roku 1972 przez Corneliu E. Guirgeę. Zsyntezował on piracetam, który wkrótce okrzyknięto lekiem nootropowym (rys. 1).
Termin „nootropowy” zaczerpnięto z języka greckiego i jest on połączeniem dwóch słów: νους (nous) to rozum, a τρέπειν (trepein) – monitorowanie lub skręcanie/naginanie [1]. Współcześnie nootropy (substancje nootropowe, inaczej prokognitywne), definiowane również jako „inteligentne leki” (smart drug) czy też „wzmacniacze mózgu” (brain booster), są związkami stosowanymi we wspomaganiu leczenia funkcji poznawczych [2]. Termin ten obejmuje substancje naturalne i syntetyczne, którym przypisuje się pozytywne działanie na procesy kognitywne, takie jak uwaga, pamięć, percepcja, myślenie, język, zdolność uczenia się, funkcj...
-
poprzedni artykuł
Colostrum – panaceum odkrywane na nowo
-
następny artykuł
Wpływ porodu na kształtowanie odporności dziecka oraz budowanie mikroflory jelitowej od pierwszych dni życia