Najnowsze dane szacunkowe wskazujÄ…, że w Polsce 25% populacji dorosÅ‚ych cierpi na otyÅ‚ość (definiowanÄ… jako wskaźnik masy ciaÅ‚a BMI => 30 kg/m2), a ok. 35% nadwagÄ™ [1]. Patologiczna otyÅ‚ość wiąże siÄ™ ze skróceniem przewidywanej dÅ‚ugoÅ›ci życia o 5–20 lat, a we współczesnym Å›wiecie liczba zgonów zwiÄ…zanych poÅ›rednio lub bezpoÅ›rednio z nadmiarem tkanki tÅ‚uszczowej znacznie przewyższa liczbÄ™ zgonów zwiÄ…zanych z niedożywieniem czy stosowaniem przemocy [2]. Te alarmujÄ…ce dane wskazujÄ… na silnÄ… potrzebÄ™ opracowania skutecznych interwencji terapeutycznych w otyÅ‚oÅ›ci. WspółczeÅ›nie podstawowym zaleceniem u osób z nadwagÄ…/otyÅ‚oÅ›ciÄ… pozostaje od wielu lat zmiana trybu życia obejmujÄ…ca dietÄ™ redukcyjnÄ…, wzrost aktywnoÅ›ci ruchowej oraz techniki behawioralne. Niestety, zarówno dane z praktyki klinicznej, jak i obiektywne badania naukowe wskazujÄ… na ograniczonÄ… skutecznoÅ...

Artykuł dostępny tylko w prenumeracie PREMIUM

Pozostało jeszcze 96% treści